De rest van de wedstrijd verliep zonder problemen en zo kon ik mijn tweede wedstrijd winnen. Dik tevreden en hartstikke blij.
Even voor half 11 mochten stonden wij in de startbox, klaar om opgesteld te worden. Maar ja, waar was nou eigenlijk precies de start. Blijkbaar hadden we allemaal zo'n goed richtingsgevoel dat we eerst verkeerd reden en er dus heel lang over deden om bij de start aan te komen. Nooit geweten dat de weg van de startbox naar de start zo moeilijk kon zijn. Wij mochten meteen na de nieuwelingen weg, of was het 30 seconden na de start vd nieuwelingen, of met de nieuwelingen of toch een minuut later? Dat was een klein beetje onduidelijk en de eerste beschrijven: meteen na de nieuwelingen was dan ook het best. Wij bleven allemaal netjes staan toen de nieuwelingen vertrokken en op het moment dat iedereen weg was, werd er ergens geroepen dat de meisjes ook weg moesten en dat was ons startsignaal. Alicia had er gelijk zin in en vertrok hard. De eerste halve ronde zat ik dan ook behoorlijk zwaar. Pas later kwam ik wat beter in mijn ritme en kon ik overnemen bovenaan een echt klein klimmetje waarbij je bovenaan pas beseft hoe zwaar die eigenlijk is. Hier kreeg ik een klein gaatje. In de tweede ronde kon ik het wat groter maken. Al was ik hier een keertje niet zo handig bezig. Voor de verzorging lag een afdaling en om op de verzorging te komen moest je een bocht op de gladde kasseien maken. Ik dacht deze bocht iets te scherp te maken en dat had ik beter niet kunnen doen. Mijn achterwiel gleed weg en met een voetje was mijn fout nog wel te herstellen, maar ja hoe ga je dan verder? Mijn voet gleed namelijk weg wanneer ik me weer wilden afzetten en dat was dan ook geen optie. Dus stapte ik af, wat nog best lastig was op van die carbonzolen en op die gladde kasseien. En zo duurde het best lang voordat ik mijn bidonnetje kon pakken. Mijn moeder denkt me vervolgens aan te moedigen door te roepen: gewoon rijden Britt. Gelukkig was een inhalende amateur/fun die precies wist te omschrijven wat ik dacht en zei tegen mij: dat is wel altijd lekker makkelijk he!
De rest van de wedstrijd verliep zonder problemen en zo kon ik mijn tweede wedstrijd winnen. Dik tevreden en hartstikke blij. Het was al lang geleden dat we richting de Ardenne zijn gereden en dus gingen we al op vrijdagavond al naar Transinne, mochten we verdwalen dan zijn we in ieder geval op tijd voor de koers op zondag. De echte reden was dat we op zaterdag al een clinic hadden van MTBclinics.be samen met het Nodrugs concept team. En zaterdag werd dan ook een hele leuke dag. We hebben geoefend hoe je, je wiel uit je fiets kunt halen (naar mijn idee kun je beter je wielen wel in je fiets laten zitten, dat fiets toch echt wel makkelijker) en hoe je het best je bidon aan kunt pakken op een lastige verzorging. En nog wel meer leuke oefeningen waar je in de wedstrijd ook echt wel iets aan hebt. 's Middags zijn we het parcours in Dinant gaan verkennen wat ook erg leuk was. Het is best een lange ronde maar wel met leuke stukken. Al met al hadden we een leuke en leerzame zaterdag gehad. Zondag was het moment van de koers. Bij de startklim trok ik aan en het eerste gedeelte kon iedereen nog volgen. Bovenaan zat alleen Alicia nog in mijn wiel en wij zijn er gelijk met zijn tweeën vandoor gegaan. Langs de trap maakte ik een klein stuurfoutje en moest ik even een voetje aan de grond doen en zo kreeg Alicia een kleine voorsprong. Dit had ik wel weer vrij snel gedicht en samen konden we verder. Het was leuk om zo samen te kunnen rijden en we hadden er echt wel een goed tempo in zitten. In de tweede ronde reed ik op kop bij een afdaling en achter mij hoorde ik Alicia zeggen dat ze zo water bij de verzorging wilde en daarna was ik haar kwijt. Plots zat er niemand meer achter me, al had ik ook niemand horen vallen... Ze bleek echter toch te zijn gevallen (misschien ben ik doof). In de laatste ronde had ze het gat weer dicht gereden en zo begonnen we met zijn tweeën aan de lange klim die in het parcours zat. Ik kon hier een gat slaan, maar Alicia was sneller in de afdalingen en kwam weer dichterbij. Toch was mijn voorsprong groot genoeg en kon ik als eerste over de finish komen. Heel tevreden en blij met mijn eerste overwinning van het seizoen. Na de winter komt het mtbseizoen. En dit jaar was de eerste wedstrijd voor ons in Assen. Op zich wel een leuk rondje om weer te wennen aan de wedstrijden. Het was bij de start nog vrij koud en ik schok toen ik mijn naam hoorde om een plaatsje te zoeken bij de startrij. Tja, het was ook wel weer een poosje geleden toen ik voor het laatst opgeroepen werd... Na minstens 3 minuten blauwbekkend stil te staan bij de start lieten ze ons (juniordames en elite dames) eindelijk gaan. Mijn start was voor de zwartdenkers slecht, voor de laat-ik-maar-net-doen-alsof-ik-altijd-positief-ben-mensen onder ons was mijn start gewoon niet zo heel erg goed, maar het kon altijd nog slechter. Alles is immers relatief. Voor mij viel er namelijk iemand en ik kon er nog gewoon goed omheen rijden, daarna kwam ik ook weer een paar keer verkeerd uit en zwartdenker of niet de realiteit was dat ik al veel tijd verloren had en al best ver achter lag. Maar al de eerste ronde haalde ik gelijk al een heleboel mensen weer in en dat bleef ik eigenlijk de hele wedstrijd doen. Ik kon van poppetje naar poppetje rijden en dat reed wel heel erg lekker. En aan het eind van de wedstrijd was ik de tweede junior dame. Toch wel een goed resultaat zo aan het begin van het seizoen. Ik wist van te voren niet wat ik kon verwachten en had er ook niet goed over nagedacht maar met de tweede plek was ik wel heel tevreden! Een super start van het seizoen! Op naar de volgende wedstrijd! |
In het kortBritt van den Boogert schrijft op deze site verschillende verslagen over haar wedstrijden (mountainbike en schaatsen). Als student Technische Geneeskunde probeert ze haar studie te combineren met het beste uit haarzelf te halen in de sport. Dit jaar doe Sinds dit jaar krijgt ze hiervoor de steun van het Craft-Ten Tusscher mountainbike team (like op facebook!) en het Freewheel marathonteam (schaatsen). Ook is ze in de bikefreak terug te vinden als vaste columniste. Archives
August 2015
Oudere berichten klik hier!
|