Zaterdag precies midden op de dag was onze start. Ik mocht best wel vooraan starten en had zo ook een hele goede start. Ik lag meteen al heel goed en ging als een van de eerste het bos in. Na een hele ronde te hebben gereden zat ik op de 7e plek, maar wel met een paar meisjes kort achter mij. En moest zo toch nog een paar plekken prijs geven. Ik kwam te rijden met nog 2 andere meisjes. Zij daalden wat harder, ik klom wat harder. En zo wisselde het de hele tijd wie op kop reed. Aan het eind kreeg ik toch een gaatje en leek het er op of ik toch echt weg was. Als 9e ging ik de laatste ronde in. Ik schok er zelf helemaal van. Mijn eerste world cup en dan al 9e? Dat is wel heel knap. Terwijl ik dit dacht ging ik steeds harder. Zag een boom dichterbij komen. Voelde de boom, even later ook de grond. Een junior die ik net had ingehaald kon me ook niet meer ontwijken en viel bovenop me. Tja ik mag de meeste bomen dan wel voorbij gereden zijn, toch had ik deze boom beter ook niet kunnen knuffelen... Ik verloor hier nog wel een aantal plekken en kwam toch nog als 14e over de streep, in een deelnemersveld van 50 junioren. Het was echt een super leuke ervaring. Ik had nooit gedacht dat ik zo goed zou kunnen rijden in een World Cup. Ik ben echt wel een beetje trots op mezelf!
Na Apeldoorn had ik gehoord dat ik mocht starten in Offenburg. Het zou mijn eerste wereldbeker wedstrijd worden. Donderdagochtend vroeg waren we vertrokken en om een uur of 11 kwamen we aan bij het parcours. Genoeg tijd om het rondje te verkennen en dat was ook wel nodig. Het was een hele mooie ronde en alle moeilijke afdalingen hadden ze een moeilijke naam gegeven... Zaterdag precies midden op de dag was onze start. Ik mocht best wel vooraan starten en had zo ook een hele goede start. Ik lag meteen al heel goed en ging als een van de eerste het bos in. Na een hele ronde te hebben gereden zat ik op de 7e plek, maar wel met een paar meisjes kort achter mij. En moest zo toch nog een paar plekken prijs geven. Ik kwam te rijden met nog 2 andere meisjes. Zij daalden wat harder, ik klom wat harder. En zo wisselde het de hele tijd wie op kop reed. Aan het eind kreeg ik toch een gaatje en leek het er op of ik toch echt weg was. Als 9e ging ik de laatste ronde in. Ik schok er zelf helemaal van. Mijn eerste world cup en dan al 9e? Dat is wel heel knap. Terwijl ik dit dacht ging ik steeds harder. Zag een boom dichterbij komen. Voelde de boom, even later ook de grond. Een junior die ik net had ingehaald kon me ook niet meer ontwijken en viel bovenop me. Tja ik mag de meeste bomen dan wel voorbij gereden zijn, toch had ik deze boom beter ook niet kunnen knuffelen... Ik verloor hier nog wel een aantal plekken en kwam toch nog als 14e over de streep, in een deelnemersveld van 50 junioren. Het was echt een super leuke ervaring. Ik had nooit gedacht dat ik zo goed zou kunnen rijden in een World Cup. Ik ben echt wel een beetje trots op mezelf! Gisteren had ik in Stoumont gewonnen en vandaag stond Apeldoorn al weer op de planning... Tja dat is even omschakelen van parcours want deze twee wedstrijden zijn eigenlijk niet te vergelijken. De organisatie had zijn best gedaan om het beste uit het stukje bos te halen wat ze mochten gebruiken, jammer dat de gemeente zo moeilijk deed en de leukste stukjes eruit haalde.
Mijn start ging heel erg goed en ik kon meteen aan sluiten bij de kopgroep. De eerste ronde liep heel erg lekker. Over de finish begon het te breken, Annefleur reed weg, Marlo en ik kwamen samen te rijden en Annemarie reed daar weer iets achter. Marlo en ik reden wel lekker samen. In de laatste ronde moest ik dan toch passen voor Marlo. Door een stom foutje en daarna nog een klein foutje kreeg Marlo een gaatje. Het gaatje werd de ene keer weer iets groter en de andere keer weer iets kleiner. Maar toch het was een gaatje en zo werd ik dik tevreden 3e! 2 keer op het podium in 2 dagen is natuurlijk wel heel leuk! Dit weekend was het tijd voor de eerste Belgacom gp van het jaar en wel in Stoumont. We waren al eerder in Stoumont geweest met mtbclinics.be om het rondje te verkennen. Dat het een mooie omloop zou zijn was dus geen verassing meer. S'ochtends heel vroeg kwamen we aan. En ook al hingen er hier en daar wat kussens aan de bomen, verder zag het rondje er nog redelijk hetzelfde uit. Met het inrijden ging alles best goed en ik had zin in de start. Samen met de nieuwelingen begonnen we aan de lange start klim. De nieuwelingen hadden er volgens mij tot de helft er nog niet zo veel zin in want echt hard ging het nog niet. Later wel en het hele veld werd uit elkaar getrokken... En hoewel de meeste jongens uit mijn zicht waren verdwenen had ik bovenaan ook al wel een klein voorsprongetje op de rest van mijn concurrenten. Tja de afdaling daarna ging niet helemaal zo als gepland, maar de grote ondekking was dat ik sneller liep dan dat ik hier zou kunnen fietsen. Ik denk dat ik zo hard naar beneden ben gelopen dat mijn ketting er van was geschokken en zomaar naast mijn grote blad was gevallen... Maar ik had hem er ook weer heel snel er weer op! Dus ik was best trots op mijzelf dat ik dat zo snel weer had gefixt (tja ik ben echt een kneus als het om het repareren van een fiets gaat) De eerste ronde liep heel lekker. In de tweede ronde kwam ik Rik Jansen tegen die was letterlijk uit de kop van de nieuwelingen gevallen en moest nog even bij komen. De rest van de wedstrijd heb ik samen met Rik gereden. Al moest Rik de hele tijd op mij wachten... Nadat ik drie van die mooie rondjes heb mogen rijden kwam ik als eerste over de streep. Wel een heel lekker gevoel om zo de Belgacom competitie te kunnen beginnen! En nu maar hopen dat er volgend jaar weer een wedstrijd in Stoumont komt want het was echt een heel leuk parcours. Het heeft even wat langer geduurt dan gepland, want blogger heeft mijn verhaaltje kwijt gemaakt. Grrrrrrrrr... Na Houffalize zijn we doorgereden naar Solothurn om daar een wedstrijd te rijden (en vakantie te vieren!). Het was een hele mooie oude stad en het was wel heel leuk dat ze de finish en de start in het centrum hadden gelegd. De start/finish lag in een drooggevallen gracht naast een burcht, daarachter lag een kathedraal en aan de andere kant was een beurs. Super gezellig dus! Dit jaar was er dan wel geen wereldbeker in Houffalize maar als nog was er een groots spektakel in het mountainbike mekka van Belgie. Ik heb er lang naar uit gekeken om hier te mogen rijden. Het is zo'n onwijs gaaf parcours, echt een van mijn lievelingsparkoersen. Dit jaar mocht ik voor het eerst de steen bij de brandweer af in de wedstrijd en de tuin (Fosse d'ourt) zat er ook weer in. Hoewel ik eerdere jaren wel een beetje |
In het kortBritt van den Boogert schrijft op deze site verschillende verslagen over haar wedstrijden (mountainbike en schaatsen). Als student Technische Geneeskunde probeert ze haar studie te combineren met het beste uit haarzelf te halen in de sport. Dit jaar doe Sinds dit jaar krijgt ze hiervoor de steun van het Craft-Ten Tusscher mountainbike team (like op facebook!) en het Freewheel marathonteam (schaatsen). Ook is ze in de bikefreak terug te vinden als vaste columniste. Archives
August 2015
Oudere berichten klik hier!
|