Bootcamp La Roche
Begin van het seizoen
Wanneer het echt leuk begon te worden…
Mijn eerste ‘echte’ wedstrijd
Maar 1 modderwedstrijd
Vallen en toch winnen, wel iets speciaals
En dan het Nederlands Kampioenschap
Tour de Europe
Bij het EK reed ik vooral sterk in de laatste rondes. Zo kon ik in de laatste twee rondes van de 16e plek naar de 11e plek rijden en dat gaf wel een heel lekker gevoel. Op mijn 11e plek ben ik nog steeds trots. De week na het EK mocht ik starten op het schitterende parcours in Nova Mesto Na Morave. Wat mij van deze wedstrijd nog het meeste is bijgebleven is het sfeertje en het publiek. Vooral tijdens de Elites was er niet normaal veel publiek, dat was wel iets heel leuks om te zien en te beleven. Ik reed zelf wel een degelijke wedstrijd en werd 10e.
De volgende halte was Val di Sole. Voor het seizoen had ik ervan gedroomd om hier mijn wereldbeker debuut te mogen maken. Al mocht ik alleen maar deze wedstrijd rijden. Dan was mijn seizoen al geslaagd. Inmiddels had ik het al veel beter gedaan dan ik vooraf had kunnen bedenken en had ik er al twee wereldbekers op zitten en mijn EK! Val di Sole was echt een heel mooi parcours, heel zwaar en heel veel klimmen. De wedstrijd ging wel goed en ik eindigde als 14e.
Het mooiste moet nog komen: Het Wereld Kampioennschoap
De toetjes
Als ik zo terug blik op dit seizoen ben ik heel tevreden over wat ik allemaal heb gepresteerd en bij welke wedstrijden ik allemaal heb mogen starten. Dit was een droomseizoen. In vergelijking met vorig jaar heb ik wel een stap gemaakt, echter zijn er ook dingen waarin ik vorig jaar beter was: Zo heb ik vorig jaar maar liefst 3 flessen (waarvan twee 1,5 literflessen "La chouffe") bij elkaar gefietst terwijl ik dit jaar een verlies heb gehad van 66%, aangezien ik maar 1 fles bier heb gewonnen.