Waarschijnlijk was het je al opgevallen, maar het heeft de laatste tijd nogal veel geregend. Het opvallende is echter wel weer dat het ondanks de vele regenuren, mij nog niet is gelukt om mijn spiksplinternieuw nieuwe regenbroek aan te trekken, om de simpele reden dat het telkens als ik buiten fiets het -gelukkig- droog is. Enerzijds is dat een gelukje, anderzijds kan ik nog steeds niet vertellen of de regenbroek een goede koop was of niet. Mijn conclusie tot nu toe is dat zolang het droog blijft als ik de regenbroek al in mijn achterzakje stop ik het een goede koop vind. Een logisch gevolg van de regen is wel dat de grond nog al nat is. En grond + water = modder. Dus ook al regent het van bovenuit niet, van onderen wordt je net zo nat en vies. En zo sta je na iedere MTB-training je fiets nog te poetsen...
Even slim nadenken geeft je wel een oplossing voor dit probleem: zonder fiets gaan trainen. Dus zo 'vergaten' Kjell en ik de volgende training onze fietsen en gingen we naar het bos voor een echte MTBikkeltraining. Het is niet
Even slim nadenken geeft je wel een oplossing voor dit probleem: zonder fiets gaan trainen. Dus zo 'vergaten' Kjell en ik de volgende training onze fietsen en gingen we naar het bos voor een echte MTBikkeltraining. Het is niet
nodig om de preciese specificaties van deze training te geven, ik denk dat je aan de naam al kan afleiden dat het een behoorlijk pittige training is, alleen al om de oefeningen in de juiste volgorde te kunnen onthouden. (dit is altijd mijn taak, Kjell z'n taak is om commentaar te geven als ik het verkeerd onthouden heb.)
Wat ik nooit had geweten, was dat je van de looptraining minstens net zo vies kan worden als van een fietstraining. Wij hadden een heel mooi grasveld je uitgekozen om onze oefeningen te kunnen doen. Helaas voor ons lag er wel overal op dat grasveldje een laagje water van pak en beet 5 cm. Nou hadden we ruimte genoeg om de meest droge stukjes te pakken, de stukjes waar maar 2 cm water stond, maar dat is niet spannend. Het wordt leuker wanneer je juist de meest diepe plassen zoekt om daar je kikkersprongen te maken. Bij iedere landing voel je, je schoenen glijden. De vraag is: ga ik nu echt op mijn bek, oh nee, gelukkig toch niet. Volgende sprong. Wel een paar tips: Kijk niet naar beneden wanneer je land en houd je mond altijd dicht: Bij mij zaten de grassprieten, modder en zand in mijn haar, ogen en mond... En dat was echt geen prettige bijwerking. En houdt daarnaast je benen stijf tegen elkaar, anders lijkt het na afloop echt net alsof je in je broek heb geplast. Een droge broek is ook niet echt verkeerd...
Overigens had ik het gevecht van wie er als eerste mocht douchen gewonnen :) !
Wat ik nooit had geweten, was dat je van de looptraining minstens net zo vies kan worden als van een fietstraining. Wij hadden een heel mooi grasveld je uitgekozen om onze oefeningen te kunnen doen. Helaas voor ons lag er wel overal op dat grasveldje een laagje water van pak en beet 5 cm. Nou hadden we ruimte genoeg om de meest droge stukjes te pakken, de stukjes waar maar 2 cm water stond, maar dat is niet spannend. Het wordt leuker wanneer je juist de meest diepe plassen zoekt om daar je kikkersprongen te maken. Bij iedere landing voel je, je schoenen glijden. De vraag is: ga ik nu echt op mijn bek, oh nee, gelukkig toch niet. Volgende sprong. Wel een paar tips: Kijk niet naar beneden wanneer je land en houd je mond altijd dicht: Bij mij zaten de grassprieten, modder en zand in mijn haar, ogen en mond... En dat was echt geen prettige bijwerking. En houdt daarnaast je benen stijf tegen elkaar, anders lijkt het na afloop echt net alsof je in je broek heb geplast. Een droge broek is ook niet echt verkeerd...
Overigens had ik het gevecht van wie er als eerste mocht douchen gewonnen :) !