De Duitsers hebben een beetje heuvelachtig gebied op zo'n 3,5 uur rijden van Nederland, bouwen daar een lift, wat huizen een panoramabrug, een stijle glijbaan, een kletterwald, een Mc-Donalds, noemen het Winterberg en bieden een bus-in-de-vorm-van-een-trein-reis aan die alle activiteiten combineert op een dag voor 63 euro per persoon. De Nederlanders hebben vakantie en gaan naar Winterberg. Zo kijken we bijvoorbeeld naar de wereld draait door om mee te kunnen praten (volgens onderzoek, want ik kijk er niet zo vaak naar) , zo gaan we ook naar Winterberg om mee te kunnen praten.
Nu heb ik bijna alle activiteiten links laten liggen en me volledig gestort op het bikepark. Het was soms net iets te gezellig druk (de rij bij de lift duurde soms wel heel lang) en met zo veel mensen kun je ook verwachten dat er heel veel verschillende niveau's zijn. Sommige rijden zo vloeiend en zo hard dat je ze amper voorbij hoort en ziet rijden. Andere praten wat harder en rijden wat trager... En zelfs in Winterberg zijn we nog kuddedieren: "Welke zullen we nemen, Jan?" "Zullen we die rechtse, dat paadje met die lintjes doen (voor de kenners: de IXS downhilltrack), daar gaan de meeste immers vanaf, dus die zal wel leuk zijn." Ik oordeel niet, maar vraag me wel af of het verstandig is om gelijk met die track te beginnen als ze al moeite hebben om hun pedalen te vinden en er bordjes staan dat het verboden is voor voetgangers om de track te wandelen... Ze hebben dan een fiets bij zich maar binnen 20 meter zijn de meeste veranderd in voetgangers, die inderdaad (je voelt hem al aankomen) op de track wandelen. Sommige kenden geen angst en durfden wel naar beneden te rijden, hier durfde ik alleen niet naar te kijken.
Maar ik moet zeker zeggen dat het erg leuk was om in Winterberg te zijn. Alles reed echt zo super lekker en het was heerlijk om een keertje niet omhoog te hoeven fietsen (alhoewel ik dat ook altijd heel leuk vind). En ik heb nog nooit zo veel vlieguren op een dag in de open lucht gehad!
Nu heb ik bijna alle activiteiten links laten liggen en me volledig gestort op het bikepark. Het was soms net iets te gezellig druk (de rij bij de lift duurde soms wel heel lang) en met zo veel mensen kun je ook verwachten dat er heel veel verschillende niveau's zijn. Sommige rijden zo vloeiend en zo hard dat je ze amper voorbij hoort en ziet rijden. Andere praten wat harder en rijden wat trager... En zelfs in Winterberg zijn we nog kuddedieren: "Welke zullen we nemen, Jan?" "Zullen we die rechtse, dat paadje met die lintjes doen (voor de kenners: de IXS downhilltrack), daar gaan de meeste immers vanaf, dus die zal wel leuk zijn." Ik oordeel niet, maar vraag me wel af of het verstandig is om gelijk met die track te beginnen als ze al moeite hebben om hun pedalen te vinden en er bordjes staan dat het verboden is voor voetgangers om de track te wandelen... Ze hebben dan een fiets bij zich maar binnen 20 meter zijn de meeste veranderd in voetgangers, die inderdaad (je voelt hem al aankomen) op de track wandelen. Sommige kenden geen angst en durfden wel naar beneden te rijden, hier durfde ik alleen niet naar te kijken.
Maar ik moet zeker zeggen dat het erg leuk was om in Winterberg te zijn. Alles reed echt zo super lekker en het was heerlijk om een keertje niet omhoog te hoeven fietsen (alhoewel ik dat ook altijd heel leuk vind). En ik heb nog nooit zo veel vlieguren op een dag in de open lucht gehad!