Maar voor de start vond de organisator het toch beter om zich aan te passen aan mijn verwachtingen; het parcours werd voor onze categorie ingekort... Een tikkeltje jammer...
De start was een beetje raar omdat je aan de ene kant van het hek startten maar je eigenlijk aan de andere kant moest fietsen. Dan hadden ze wel een gat in het hek gemaakt, ook een beetje jammer want met mijn lengte kom ik altijd wel makkelijk ergens onderdoor, maar dat betekende wel dat je dus eerst een haakse bocht naar links moest maken, dan weer naar rechts en dan zat je aan de goede kant van het hek en kon je de eerste bocht maken. Ik was wel goed weg en kwam op de tweede plek te rijden met Majlen voor me. Na een ronde samen te hebben gereden kon ik weg komen en kwam ik alleen te rijden. Hoewel dat alleen ook wel mee viel omdat er genoeg masters om me heen reden waar ik bij mee kon rijden.
Omdat je toch zoveel mogelijk gewicht wilt besparen, iets waar de OPEN trouwens erg goed in is, heb ik ook geen telraampje mee, waardoor ik en nooit weet hoeveel rondes ik gereden heb en belangrijker ook niet weet hoeveel rondes ik er nog moet. Normaal gezien niet zo heel groot probleem, als het rondebord maar klopt, maar nu snapte ik er niks van en heb ik 4 rondjes lang gedacht dat ik zo wel de bel zou krijgen. Uiteindelijk heb ik geen bel gehad maar ben ik wel gefinisht. Met een mooie voorsprong kon ik zo mijn eerste wedstrijd van het seizoen winnen! En met een gerust hart kan ik zeggen dat de nieuwe OPEN helemaal goed gekeurd is.