Zo vertrokken we zaterdagochtend met volle auto's, mountainbikes achterop (die kan je natuurlijk niet een hele week achter laten...) en met schaatsen. Om vervolgens op zondag te beginnen met trainen. De eerste training was op de mountainbike naar de "oude ijsbaan" oftewel de Frillensee. Het had pas nog gesneeuwd en zo reden we met een stralend zonnetje dwars door de sneeuw. Echt schitterend! Mijn eerste ervaring met het ijs was echter iets minder: In de afdaling op de MTB kwamen we behalve sneeuw ook ijs tegen en ik had het ijs zo lang gemist dat ik het even moest kussen...
's Middags bleek dat je beter op schaatsen op het ijs kan staan dan met de fiets (verrassing), dit ging namelijk stukken beter en was ook echt weer leuk om te doen!
Maandag gingen we voor de groepsfoto: We wisten ergens een mooi plekje bovenop een alpenweide daar zouden we met z'n allen naar toe fietsen en vervolgens een foto maken in het zonnetje. Het zonnetje scheen prima alleen hadden we niet allemaal de top bereikt... Zo stond Martijn Blaas beneden in het dal met een gebroken ketting naar ons te zwaaien.
Deze middag hadden we een leuke tocht gereden. Na een lange klim kwamen we boven op een alpenweide uit. Daar lagen allemaal van die poekels waar je natuurlijk heel leuk overheen kan rijden... Een jongen uit de groep dacht dat hij hier heel mooi overheen kon springen. Helaas mislukte het, ging hij over de kop. vloog over zijn fiets en belande even later in het gras. Nadat hij had verklaard dat het geen pijn deed vonden we het toch wel heel grappig om hem als superman door de lucht te zien vliegen. We hadden gehoord dat er een mooie afdaling moest zijn terug naar het dorp. Deze was nog wel lastig te vinden, maar DOOR MIJ was hij toch nog gevonden en hij was zeker de moeite waard (wat een geluk dat ik mee was ;p).
Tot nu toe was het alle dagen mooi weer geweest. We hadden telkens buiten in het zonnetje kunnen lunchen. Woensdag ging het alleen regenen, regenen en regenen maar dan hadden we het gelukkig weer voor de hele week gehad. Dus gingen we op woensdag twee keer schaatsen. Ook leuk.
Op donderdag waren we heeeeel vroeg gaan schaatsen. Gisteren hadden we namelijk ook zo vroeg geschaatst en toen was het heerlijk rustig. Helaas waren er nu meer gekken die al vroeg wakker waren en het idee hadden: laat ik nu maar meteen gaan schaatsen (en het vervolgens ook deden). Daardoor was het nu best druk en dat was wel jammer. 's Middags zaten we weer op de mountainbike en na weer een leuke tocht te hebben gereden moesten de fietsen gepoetst worden. Morgen gingen de meesten namelijk niet meer fietsen en je kan je fiets maar beter schoon mee terug nemen. Ik ging gewoon met een emmertje en wat sop aan de slag maar er waren een aantal die dat toch wat omslachtig vonden. Er liep ook een beekje naast het huisje, daar kon je prima je fiets neerleggen, dan werd hij toch ook schoon. Dus dat gebeurde ook. In het beekje zat alleen ook nog wat alg... De fiets was na het 'poetsen' dus niet meer bruin maar groen. Maar groen is ook een mooie kleur en dus werd de fiets 'schoon' verklaard.
Nu onze fietsen schoon waren moesten we zelf ook nog schoon worden. Hiervoor gingen we naar het zwembad! Er waren een paar ongeduldige jongetjes die naar het zwembad holden en meteen vrienden maakte met de kassajufrouw door te zeggen: 'Wir sind Hollanders und komme mit sin alle!'. Dus toen de wel geduldige mensen op hun gemakje aan kwamen lopen (hier hoorde ik bij dus ik heb helaas de mooie kreet mogen missen) keek die vrouw wel vreemd toen er inderdaad nog meer Hollanders kwamen. Veel was er eigenlijk niet te beleven in het zwembad. Er was een glijbaan en die was eigenlijk wel leuk als je ook de trappen liet overstromen. De badmeester had een iets minder goed gevoel voor humor en stond ons beneden op te wachten. Zijn gezicht keek boos, zijn vinger wees naar de muur maar ik denk dat hij de uitgang bedoelde en zijn stem riep: Draus! Dus ik denk dat hij bedoelde dat we niet langer welkom waren. Jammer want eigenlijk hadden we gepland om langer te zwemmen (en er dan pas uitgestuurd te worden).
Vrijdag stond in het teken van een wedstrijd. Mijn wedstrijd was niet echt superior te noemen maar zeker een om snel te vergeten. Dit heb ik dan ook maar meteen gedaan: Hadden we een wedstrijd gereden? Hmmm, ik weet van niks!
Wat we verder zoal hebben gedaan is heel veel risk gespeeld of in mijn geval gekeken, want volgens de echte kenners konden vrouwen het toch niet. Ik heb dan ook een potje wel meegespeeld en daaruit bleek inderdaad dat ik het niet kon (en volgens mij was er ook geen hoop op beter).
Het eten was overigens echt geweldig! We hadden eens super kookstaf met Ans en Marja. Heel erg bedankt. Wel moet ik erbij zeggen dat de tomaten en komkommers vaak wel heel saai gesneden waren, hier hadden wel wat figuurtjes in mogen zitten (speciaal voor de creatieve geesten van Martijn, Luuc en Pelle: dit konden jullie wel heel goed!)