Maar goed eenmaal in Malmedy konden we het rondje verkennen en veel was er niet veranderd ten opzichte van vorig jaar. De veranderingen die er waren geweest, waren eigenlijk wel alleen maar leuker. Op zondag was onze wedstrijd. Met een mooi zonnetje was ik goed weg en reed ik op een derde stek naar de startklim. Op de startklim voerde Annefleur in eerste instantie onze groep aan. Halverwege kon ik overnemen en zagen we de dames die net voor ons waren gestart ook al rijden. Samen met Annefleur kwam ik boven en ging ik als eerste de afdaling in. Na nog even samen te hebben gereden kon ik een kleine voorsprong krijgen op Annefleur. Inmiddels hadden we ook al best wat dames ingehaald en reed ik nog even samen met Nicoletta en later Kristien, helaas gingen toch beide dames me later weer iets te hard en moest ik ze laten gaan. Ook Annefleur kwam weer iets dichterbij. Gelukkig kon ik toch nog iets eruit persen en won ik! Heel blij kwam ik over de finish en er kwam gelijk een fan achter me aangelopen. Helaas bleek het toch geen fan te zijn, maar een chaperon en moest ik na de dopingcontrole (tja, ik had nog nooit dopingcontrole gehad, wel een teleurstelling dat het toch geen fan bleek te zijn, overigens sprak hij ook alleen maar heel snel Frans en ik alleen maar heel snel Nederlands dus begrepen we geen van beide wat de ander zei...). Ik kon alleen niet zo goed plassen na de finish en dat duurde de speaker allemaal iets te lang en dus begon de huilding alvast zonder de winnaars (de andere winnaars waren ook nog niet klaar...). Maar zoals je op de foto kon zien is dat nog recht gezet!
Vrijdagmiddag vertrokken we al naar Malmedy, hoewel we normaal gesproken een kleine 2,5 uur erover doen om naar Malmedy te gaan konden we deze keer lekker lang genieten van de zit in de auto: we deden er nu ruim 5 uur over om in Malmedy te komen. Heen waren we dus sneller geweest op de fiets en terug reden we over weggetjes die je normaal gesproken fietst (er was een omleiding en we werden door de tomtom offroad gestuurd...)
Maar goed eenmaal in Malmedy konden we het rondje verkennen en veel was er niet veranderd ten opzichte van vorig jaar. De veranderingen die er waren geweest, waren eigenlijk wel alleen maar leuker. Op zondag was onze wedstrijd. Met een mooi zonnetje was ik goed weg en reed ik op een derde stek naar de startklim. Op de startklim voerde Annefleur in eerste instantie onze groep aan. Halverwege kon ik overnemen en zagen we de dames die net voor ons waren gestart ook al rijden. Samen met Annefleur kwam ik boven en ging ik als eerste de afdaling in. Na nog even samen te hebben gereden kon ik een kleine voorsprong krijgen op Annefleur. Inmiddels hadden we ook al best wat dames ingehaald en reed ik nog even samen met Nicoletta en later Kristien, helaas gingen toch beide dames me later weer iets te hard en moest ik ze laten gaan. Ook Annefleur kwam weer iets dichterbij. Gelukkig kon ik toch nog iets eruit persen en won ik! Heel blij kwam ik over de finish en er kwam gelijk een fan achter me aangelopen. Helaas bleek het toch geen fan te zijn, maar een chaperon en moest ik na de dopingcontrole (tja, ik had nog nooit dopingcontrole gehad, wel een teleurstelling dat het toch geen fan bleek te zijn, overigens sprak hij ook alleen maar heel snel Frans en ik alleen maar heel snel Nederlands dus begrepen we geen van beide wat de ander zei...). Ik kon alleen niet zo goed plassen na de finish en dat duurde de speaker allemaal iets te lang en dus begon de huilding alvast zonder de winnaars (de andere winnaars waren ook nog niet klaar...). Maar zoals je op de foto kon zien is dat nog recht gezet!
Met een strallend zonnetje konden we het parcours in Tsjechië verkennen (leuk om te weten, in Nederland regende het toen pijpenstelen, terwijl wij gewoon aan het verbranden waren :p Goed voor elkaar noemen we dat!). Het parcours was niet echt veel veranderd ten opzichte van vorig jaar en nog steeds super leuk. Op de wedstrijddag sloeg het weer echt een beetje om en in de regen moesten we ons opstellen. Ik mocht op de eerste startrij starten en had een hele goede start. Daarna kreeg ik het echter zwaar en zakte ik terug naar een 22e plek. Toch voelde ik me niet helemaal thuis op die plek en begon weer mensen in te halen. Echter is het handiger om gewoon mee te gaan bij de start, dan om te proberen daarna weer iedereen in te halen. Het lukte me nog op tot plek 11 te komen. In de laatste klim zag ik de nummer 10 en 9 dichtbij maar ik kon er net niet bij komen. In plaats daarvan maakte ik een slippertje over een gladde wortel waardoor het meisje achter mij weer terug kon komen. Dat was ook niet zo handig want in een bochtje voor de laatste technische zone stak ze me onderdoor. Ik viel daardoor bijna en dus werd ik 12e. Wat nog leuk was om op te merken: mijn rondetijden waren vrij constant: 19:21 (ronde 1) - 19:38 (ronde 2) - 19:38 (ronde 3), dat vond ik toch knap gedaan! Super Start, lastige klim, uitdagende afdaling en een loeizware wedstrijdWoensdagavond vertrok ik richting La Bresse (voor de geïnteresseerden mijn examens gingen voor mijn gevoel wel redelijk goed, nu maar afwachten wat het wordt...). Daar zou ik aansluiten bij de bond om op donderdagochtend het parcours te verkennen. Thuis hadden we nog een filmpje gezien over het parcours en ik verwachtte eigenlijk meer een soort wegwedstrijd, echter kon ik niks van het filmpje terugvinden in het parcours, want dit was echt super gaaf! Het eerste rondje duurde dan ook ontzettend lang, want iedere keer weer kwamen we weer nieuwe lastige stukken tegen. Maar echt waar: dit is zo'n ontzettend mooi parcours! Het begint met een hele lange klim die op het einde steeds lastiger wordt en daarna begint de afdaling. Deze is helemaal natuurlijk, maar met heel veel stenen en echt wel lastig.
Mijn start was echt super goed. Ik zat gelijk al goed voorin en kwam als 3e de eerste keer over de finish. Helaas kon ik deze plek niet vasthouden en zakte ik daarna toch weer iets naar achter. Na een volle ronde reed ik rond de 10e plek. Toen ik de laatste keer de klim op moest kon ik naar Annefleur en naar een ander meisje toe rijden. Ik kon er zelfs voorbij en ging met een klein gaatje de afdaling in, helaas was ik zo vermoeid dat het ene meisje me weer terug inhaalde en ook Annefleur kwam weer bij me. Daarna was op ieder breed stukje sprinten wie als eerste het smalle paadje op mocht. Zo wisselden we steeds stuivertje. In een van de laatste stukken kwam Annefleur op kop te rijden en door een stomme fout van mezelf viel ik in een bochtje... Ik voelde me niet meer helemaal lekker en liep de laatste afdaling en zo verloor ik nog een plekje. Ik werd 11e en meer zat er gewoon niet in. Ik was tevreden dat ik alles eruit had gehaald wat erin zat! En kon de volgende dag met een tevreden gevoel mijn verjaardag gaan vieren! (jammer dat mijn moeder in de taart moest vallen, maar verder was ook die dag helemaal geslaagd!) Apeldoorn was vandaag het programma, het parcours was hier en daar wat veranderd: de paden waren hetzelfde maar de manier waarop we ze nu reden was veranderd. Ook was er een nieuwe trap bij gekomen die wel leuk was en er vooral wel spectaculair uitzag. Mijn start was goed en ik reed in het begin even op kop. Annefleur kwam me daarna heel hard voorbij en ik probeerde aan te pikken en dat lukte ook alleen gaf ik daarna iets te snel op en kwam ik alleen op de tweede plek te rijden. Dit was al na 1 ronde zo en na 5 rondes was het nog steeds zo. Dus finishte ik als tweede en kon ik door naar het podium, wat altijd wel weer leuk is. Dit keer had de organisatie champagne geregeld, dus ik schudden en schudden maar ik zag alleen maar bubbels in de fles komen maar en spoot niks naar buiten en mijn kurk bleef er ook gewoon op... Ondertussen werd de spieker steeds ongeduldiger, bovendien had ik een net nieuw wielershirt aan die ik van cube nutswerk had gekregen, ik had ook geen zin in plakhanden en dus besloot ik maar met een dichte fles van het podium af te stappen. Maar toen moest ik onverwachts weer terug voor de leiderstrui! Dus behalve dat ik een hartstikke mooie tweede plek had, stond ik nu ook nog 1 in het klassement en mag ik volgende keer in het kanarie geel aan de start komen... Het feest kon nog niet op want het team had sportvoeding voor ons geregeld van UP en mooie onderpakshirts en massage olie (beide van spiuk). Het was dus een geslaagd dagje Apeldoorn! Hier klikken om te bewerken. |
In het kortBritt van den Boogert schrijft op deze site verschillende verslagen over haar wedstrijden (mountainbike en schaatsen). Als student Technische Geneeskunde probeert ze haar studie te combineren met het beste uit haarzelf te halen in de sport. Dit jaar doe Sinds dit jaar krijgt ze hiervoor de steun van het Craft-Ten Tusscher mountainbike team (like op facebook!) en het Freewheel marathonteam (schaatsen). Ook is ze in de bikefreak terug te vinden als vaste columniste. Archives
August 2015
Oudere berichten klik hier!
|