Mijn agenda voor de komende tijd is lekker gevuld en vandaar dat het deze keer ook iets langer duurde dat mijn verslag van de wereld beker in Tsjechië op mijn site stond. Het hele avontuur moet ergens beginnen en dit keer begon het in Tsjechië, dan examen Nederlands en wiskunde maken om vanuit de examenzaal meteen door te gaan naar La Bresse, dan zou ik een week helemaal niks hebben, behalve een weekendje Malmedy, daarna examen scheikunde en om het compleet te maken ben ik ook geselecteerd voor het EK mountainbike in Moskou waar ik 4 juni naar toe ga. - Een inhaalrace |
Op de wedstrijddag sloeg het weer echt een beetje om en in de regen moesten we ons opstellen. Ik mocht op de eerste startrij starten en had een hele goede start. Daarna kreeg ik het echter zwaar en zakte ik terug naar een 22e plek. Toch voelde ik me niet helemaal thuis op die plek en begon weer mensen in te halen. Echter is het handiger om gewoon mee te gaan bij de start, dan om te proberen daarna weer iedereen in te halen. Het lukte me nog op tot plek 11 te komen. In de laatste klim zag ik de nummer 10 en 9 dichtbij maar ik kon er net niet bij komen. In plaats daarvan maakte ik een slippertje over een gladde wortel waardoor het meisje achter mij weer terug kon komen. Dat was ook niet zo handig want in een bochtje voor de laatste technische zone stak ze me onderdoor. Ik viel daardoor bijna en dus werd ik 12e. Wat nog leuk was om op te merken: mijn rondetijden waren vrij constant: 19:21 (ronde 1) - 19:38 (ronde 2) - 19:38 (ronde 3), dat vond ik toch knap gedaan!
Super Start, lastige klim, uitdagende afdaling en een loeizware wedstrijd
Mijn start was echt super goed. Ik zat gelijk al goed voorin en kwam als 3e de eerste keer over de finish. Helaas kon ik deze plek niet vasthouden en zakte ik daarna toch weer iets naar achter. Na een volle ronde reed ik rond de 10e plek. Toen ik de laatste keer de klim op moest kon ik naar Annefleur en naar een ander meisje toe rijden. Ik kon er zelfs voorbij en ging met een klein gaatje de afdaling in, helaas was ik zo vermoeid dat het ene meisje me weer terug inhaalde en ook Annefleur kwam weer bij me. Daarna was op ieder breed stukje sprinten wie als eerste het smalle paadje op mocht. Zo wisselden we steeds stuivertje. In een van de laatste stukken kwam Annefleur op kop te rijden en door een stomme fout van mezelf viel ik in een bochtje... Ik voelde me niet meer helemaal lekker en liep de laatste afdaling en zo verloor ik nog een plekje. Ik werd 11e en meer zat er gewoon niet in. Ik was tevreden dat ik alles eruit had gehaald wat erin zat! En kon de volgende dag met een tevreden gevoel mijn verjaardag gaan vieren! (jammer dat mijn moeder in de taart moest vallen, maar verder was ook die dag helemaal geslaagd!)