Het parcours was overigens heel leuk, niet heel moeilijk maar wel grappig. We konden niet alles verkennen omdat er nog een kidsrace was... Ik heb dus ook de kidsrace gezien, de een was super fanatiek en de ander wat minder. De een ziet alles om zich heen en de ander heeft een losse veter en gaat die eventjes strikken... Het was leuk om naar de kidsrace te kijken.
Maar uiteindelijk was het parcours verkend.
Zondagochtend was het ijskoud en onze start was gelukkig nog niet... Wij mochten toen het zonnetje door kwam en de temperatuur aan t stijgen was aan de start komen. Ik was meteen goed weg en kroop halverwege de klim in het wiel van Sofia Wiedenroth (de Duitse kampioene die ook 2e werd op het WK). In de eerste ronde kon ik bij haar blijven. Aan het eind van de start ronde zat ik net niet helemaal in haar wiel en begon ik de klim met ong. 3 seconde achterstand. Niet echt veel dus, maar ik bleef haar nog een hele poos op ong. dezelfde afstand volgen. Soms zag ik het gat iets groter worden en soms weer iets kleiner, aan het eind van de tweede ronde was het gat toch weer groter geworden. De rondes daarna kon ik haar nog een enkele keer zien, maar kon niet meer dichterbij komen. Toch was ik nog nooit zo dicht bij haar gebleven en dus was ik ook super blij toen ik als 2e kon finishen op minder dan 1 minuut achterstand.
Het dorpje was heel gezellig ingericht en alles was heel sfeervol, na de wedstrijd zijn we dus nog blijven hangen onder het motto "we willen zo graag de elite kijken", de werkelijke reden lag iets dichter in de buurt van de tent met huisgebakken Duitse taarten/kuchen.
Uiteindelijk vertrokken we met een gevulde maag en een heel tevreden en blij gevoel uit Bad Salzdetfurth om terug naar huis te gaan!