Zondag was het moment van de koers. Bij de startklim trok ik aan en het eerste gedeelte kon iedereen nog volgen. Bovenaan zat alleen Alicia nog in mijn wiel en wij zijn er gelijk met zijn tweeën vandoor gegaan. Langs de trap maakte ik een klein stuurfoutje en moest ik even een voetje aan de grond doen en zo kreeg Alicia een kleine voorsprong. Dit had ik wel weer vrij snel gedicht en samen konden we verder. Het was leuk om zo samen te kunnen rijden en we hadden er echt wel een goed tempo in zitten. In de tweede ronde reed ik op kop bij een afdaling en achter mij hoorde ik Alicia zeggen dat ze zo water bij de verzorging wilde en daarna was ik haar kwijt. Plots zat er niemand meer achter me, al had ik ook niemand horen vallen... Ze bleek echter toch te zijn gevallen (misschien ben ik doof). In de laatste ronde had ze het gat weer dicht gereden en zo begonnen we met zijn tweeën aan de lange klim die in het parcours zat. Ik kon hier een gat slaan, maar Alicia was sneller in de afdalingen en kwam weer dichterbij. Toch was mijn voorsprong groot genoeg en kon ik als eerste over de finish komen. Heel tevreden en blij met mijn eerste overwinning van het seizoen.
Het was al lang geleden dat we richting de Ardenne zijn gereden en dus gingen we al op vrijdagavond al naar Transinne, mochten we verdwalen dan zijn we in ieder geval op tijd voor de koers op zondag. De echte reden was dat we op zaterdag al een clinic hadden van MTBclinics.be samen met het Nodrugs concept team. En zaterdag werd dan ook een hele leuke dag. We hebben geoefend hoe je, je wiel uit je fiets kunt halen (naar mijn idee kun je beter je wielen wel in je fiets laten zitten, dat fiets toch echt wel makkelijker) en hoe je het best je bidon aan kunt pakken op een lastige verzorging. En nog wel meer leuke oefeningen waar je in de wedstrijd ook echt wel iets aan hebt. 's Middags zijn we het parcours in Dinant gaan verkennen wat ook erg leuk was. Het is best een lange ronde maar wel met leuke stukken. Al met al hadden we een leuke en leerzame zaterdag gehad.
Zondag was het moment van de koers. Bij de startklim trok ik aan en het eerste gedeelte kon iedereen nog volgen. Bovenaan zat alleen Alicia nog in mijn wiel en wij zijn er gelijk met zijn tweeën vandoor gegaan. Langs de trap maakte ik een klein stuurfoutje en moest ik even een voetje aan de grond doen en zo kreeg Alicia een kleine voorsprong. Dit had ik wel weer vrij snel gedicht en samen konden we verder. Het was leuk om zo samen te kunnen rijden en we hadden er echt wel een goed tempo in zitten. In de tweede ronde reed ik op kop bij een afdaling en achter mij hoorde ik Alicia zeggen dat ze zo water bij de verzorging wilde en daarna was ik haar kwijt. Plots zat er niemand meer achter me, al had ik ook niemand horen vallen... Ze bleek echter toch te zijn gevallen (misschien ben ik doof). In de laatste ronde had ze het gat weer dicht gereden en zo begonnen we met zijn tweeën aan de lange klim die in het parcours zat. Ik kon hier een gat slaan, maar Alicia was sneller in de afdalingen en kwam weer dichterbij. Toch was mijn voorsprong groot genoeg en kon ik als eerste over de finish komen. Heel tevreden en blij met mijn eerste overwinning van het seizoen. Comments are closed.
|
In het kortBritt van den Boogert schrijft op deze site verschillende verslagen over haar wedstrijden (mountainbike en schaatsen). Als student Technische Geneeskunde probeert ze haar studie te combineren met het beste uit haarzelf te halen in de sport. Dit jaar doe Sinds dit jaar krijgt ze hiervoor de steun van het Craft-Ten Tusscher mountainbike team (like op facebook!) en het Freewheel marathonteam (schaatsen). Ook is ze in de bikefreak terug te vinden als vaste columniste. Archives
August 2015
Oudere berichten klik hier!
|