Gränichen was een leuk parcours. De klimmen waren niet heel stijl maar wel redelijk lang en de afdalingen waren echt allemaal toetjes, niet heel moeilijk maar wel met een leuke flow. Wonder boven wonder mocht ik op de eerste rij starten, samen met een heleboel toppers. En ik startte minstens net zo hard als zij want als een van de eerste draaide ik de eerste bocht in. Tot ongeveer 3/4 van de startklim kon ik met het voorste groepje mee rijden. Daarna zakte ik wel wat naar achteren maar nog steeds reed ik echt wel voorin. De eerste afdaling ging helemaal super totdat ik iets te hard met mijn achterwiel landde na een sprong... Dat was lek.
Om mijn wiel te sparen was ik gelijk maar gaan lopen, maar zeker van een hele stijle brug was dat echt geen goed plan. Ik had beter maar gewoon door kunnen rijden... Mijn mijn achterwiel is nu nog wel heel.
Daarna kon ik me toch nog wel goed herpakken. De kop van de junior dames had me door mijn lekke band inmiddels ingehaald. En met de eerste en de tweede junior dame heb ik toen nog een hele poos meegereden. Uiteindelijk de laatste ronde voor mij kreeg ik een beetje een inzinking. Ik reed toen niet meer zo lekker en begon eigenlijk toen pas echt te balen van mijn lekke band... Toen ik weer iets lekkerder begon te rijden mocht ik er helaas al uit vanwege de 80%-regeling... Jammer maar toch nog 21e geworden, terwijl ik in het begin zo ver achter lag. Dus dat was nog wel goed.