Het parcours leek met de verkenning wel heel leuk, veel explosieve klimmetjes en hele mulle afdalingen. Wel leuk maar ook goed opletten. Ergens had het parcours ook nog wel wat weg van Nieuwkuijk, de paadjes waren namelijk geen haar breder en inhalen zou dus net zo lastig worden als op Paasdag. Om een kleine indicatie te geven van hoe breed het was, ik heb een iemand met een enduro stuur gezien en die moest zijn stuur schuin houden om door een muurtje van het kasteel te kunnen waar je door heen reed. Dit leverde ook wel een aantal klachten op bij de organisatie, maar ze wilde het kasteel ook niet afbreken voor de wedstrijd, dus moesten we het er maar mee doen.
Mijn start was niet zo heel erg geweldig goed, of eigenlijk als je van achteraf telde viel het wel mee. En al snel ontstonden de eerste opstoppingen. De junior dames waren vlak achter ons gestart en hadden geen last van opstoppingen. Maar als de ene groep half stil staat en de andere groep vol doorrijdt... Komen beide groepen behoorlijk snel bij elkaar. Dus toen was de chaos helemaal compleet. Het werd een wedstrijd met heel veel lopen, weer eventjes lekker rijden en dan weer totaal niet je ritme kunnen vinden. Het was echt lastig om lekker te kunnen en blijven rijden en het parcours bleef maar vol lijken... Uiteindelijk werd ik 34e in het sterke deelnemersveld.
Na zaterdag een lekker dagje te relaxen was het zondag tijd om weer in de racemodus te springen. Op het programma stond het Twents kampioenschap in Oldenzaal gevolgd door de ploegenvoorstelling en een lekkere BBQ! Mijn wedstrijd verliep niet zo heel erg prima. Ik had een slechte start, begreep de starter ook een beetje verkeerd of de minuut duurde vandaag wel erg kort. Maar die beste man riep om dat het nog 1 minuut voor de start was. En toen volgde het fluitje al na 10 seconden. Daar was ik niet op voorbereid en dan ben je gewoon slecht weg. Geen probleem want na de 1e ronde zat ik toch nog bij de kopgroep van 4, met Reza, Karin Brouwer en Linda Ter Beek. Daarna kreeg ik een klein gaatje maar dacht dat ik dat nog wel dicht kon rijden. Lange tijd bleef dit gaatje gewoon even groot en plots was het verdrievoudigd. Waar het aan lag weet ik niet maar het feit was dat het plots zo groot was geworden. Echter werd het daarna niet meer heel veel groter, maar ik bleef op een 4e plek rijden.
Na afloop van alle wedstrijd werd de ploeg nog voorgesteld. Dit duurde echter niet echt lang want de BBQ was al begonnen en zo konden we lekker snel onze buiken vol eten. En met al dat lekkere eten werd mijn soort van mini-vakantie/trainingskamp afgesloten en begon vandaag weer het echte leven...