Dus zo stonden we om 8 over 8 voor de kantine van de Edese schaatsverening. Na het inlopen had ik maar snel de tactiek van de dag bedacht: helemaal klaar maken en dan zo lang mogelijk tijdrekken in de kleedkamer/kantine, gezellig blijven kletsen en hopen dat ik toch wel op tijd in de gaten heb dat ik moet starten om vervolgens klunend naar de start van de 500 meter te rennen, te starten om vervolgens 500 meter te schaatsen en dan weer zo snel mogelijk naar binnen. Het plan lukte uitstekend, behalve dat mijn moeder toch wel vond dat ik te laat aan de start was... Ach ze hadden me pas 2 keer omgeroepen, maar ik was echt nog prima op tijd! Ik reed trouwens ook een prima tijd 50.94 was niet echt slecht op dit ijs en in ieder geval mijn seizoensbeste. Hoewel ik het haar niet gunde, bezweek mijn grootste tegenstander, Laura Dreyer van de zenuwen en zat zij na 110 meter op haar gat (of misschien lag het wel aan het hier en daar wat hobbelige ijs). Toch reed ze nog wel snel maar met 59 seconde en een beetje had ik wel een grote voorsprong voor de tweede afstand.
Voor de 1500 meter werd mijn plan iets aangepast. Omdat de start nu aan de overkant van de baan was kon ik er moeilijker naar toe klunnen. Dus dan maar heel snel er naartoe schaatsen en dan snel starten en rijden. De 1500 meter was leuk om te rijden, zeker omdat ik in het begin gewaagd was aan mijn tegenstander. Maar na een poosje merkte ik toch wel dat 1500 meter hard schaatsen best lang is en zeker als je niet zo hard schaatst... Dan duurt het immers alleen maar langer...
Het was in ieder geval er gezellig en mede door de val van Laura werd ik geheel onverwachts ook nog Gelders Kampioen op natuurijs! Dat was wel een kop warme chocomel met slagroom waard!
's Avonds was er nog een marathon in Nijmegen waar ik ook weer aan mee deed. De marathon begon snel. Er waren meerdere ontsnappingen, maar alles werd dicht gereden. Waardoor de moed om weg te komen op een gegeven moment door iedereen weg was en de laatste helft werd er gewoon een constant laag tempo gereden. Met nog 2 rondjes en 300 meter te rijden viel het helemaal stil en ging ik er maar vandoor. Ik hoopte natuurlijk dat niemand zin had om naar mij toe te rijden en dat ik het dus wel vol kon houden. Het lukte me ook tot 50 meter voor het eind. Toen kwam er eerst eentje voorbij, toen nog een en op het eind was het heel close maar op 2 cm verloor ik toch nog de 3e plek en stond ik net naast het podium. Jammer, maar helaas. Het was wel een super mooie dag geweest!