Wat me wel goed bij is gebleven is het inrijden. In het begin van het rondje was daar niks opmerkelijks of speciaals aan. Het was gewoon een leuk rondje en gelukkig lekker weer. Maar toen we bij de laatste afdaling kwamen waren er een paar mannen die de weg blokkeerden. Nog niet snappend waarom, vroegen we of de mannen aan de kant konden gaan. Maar zo vertelden die mannen dat kon niet. Als ze aan de kant zouden gaan dan konden we namelijk naar beneden rijden. Dat leek me inderdaad nog al wiedes, waarom niet? Dat waarom niet wilden ze ook nog wel vertellen. Er was namelijk iemand gevallen en daardoor waren er geen ambulances meer beschikbaar. Na een lange discussie dat we die afdaling wel konden rijden zonder te vallen mochten we eindelijk door rijden. Wel op eigen risico en als we zouden vallen dan lieten die mannen ons liggen. Beneden zagen we ook de persoon met een hoop pech. Hoewel een kleine inschatting leek dat het allemaal gelukkig mee viel zagen we ook de reden waarom er geen ambulance meer was. Bij deze ene man stonden namelijk wel 2 ambulances en 1 auto...
Hierdoor werd ook de wedstrijd een beetje later gestart. Mijn start was best wel prima maar in de tweede klim had ik eventjes een beetje moeite en moest ik een klein gaatje laten. Dat was wel jammer want daarna reed ik wel makkelijk en ongeveer even hard als de meisjes voor me. Na een paar rondjes gereden te hebben was het plots al finish. Ik had geen idee hoeveel rondes we moesten maar laten we maar zeggen dat de wedstrijd kort en krachtig was. Met een tevreden gevoel en een 6e plek keerde ik later die dag weer huiswaarts.